• Przysiady wykonywane na zmianę, trzymając się za ręce;
• brzuszki z klaśnięciem w dłonie;
• chód bokiem, krokiem „odstawno-dostawnym” z ugiętymi kolanami;
• przysiady z lekkim wyskokiem;
• podczas gdy dziecko ma przerwę, rodzic może wykonać pompki

Te ćwiczenia traktujemy jako rozgrzewkę najlepiej wykonać je wspólnie z dzieckiem daje to dziecku motywację i pozytywne wzmocnienie.

Układamy dwie linie w odległości 2m od siebie, między nimi układamy klocki w linii prostej w odległości około 1 m od siebie. Przebiegamy między klockami tak, aby nie dotknąć żadnego z nich, omijając je raz z jednej, a raz z drugiej strony. Powtórzyć 3x.

Przysiady: w pozycji wyprostowanej uginamy nogi w kolanach, następnie prostujemy. Pilnujemy prawidłowej postawy, plecy prosto, ręce wyciągnięte do przodu. (7 powtórzeń)

„Piramida” – grupujemy klocki np. duplo (ewentualnie większe dla młodszych dzieci) wedle kolorów (kolorów tyle ilu jest zawodników). Ustalamy tor. Biegniemy, przenosząc klocki swojego koloru na drugi koniec toru. Układamy piramidę. Drugi raz rozpoczynamy z końca, na którym uzbieraliśmy pierwszą piramidę. Kto pierwszy ten lepszy. Powtórzyć 2x.

Przygotowujemy podwyższenie (może to być stopień na schodach, mały niesuwający się taborecik łazienkowy), wskakujemy obunóż na podwyższenie (7 razy)

Razem z dzieckiem, w różnych pozycjach jednocześnie podajemy sobie woreczki z grochem (lub inny przedmiot) (górą, dołem). Za skrętem w lewo i w prawo. (7 razy w każdą stronę)

Utrzymaj kijek w pionie      
Zadanie: ustaw kijek/patyk pionowo na dłoni. Puść go i poruszając ręką, na której kijek stoi, postaraj się uchronić go przed upadkiem. Uwaga! Lepiej do zabawy nadaje się prosty patyk lub kijek o dość dużej długości – im krótszy, tym trudniej go utrzymać w pionie.

Kto wyżej?

Rodzic stoi z ołówkiem lub markerem przy futrynie, a dziecko lub dzieci kolejno podchodzą
i z wyciągniętą jedną rączką do góry w miejscu podskakują najwyżej jak umieją. Wszystkie wyniki muszą być zaznaczone, a zwycięża dziecko, które podskoczyło najwyżej. Maluchy będą zdziwione, dokąd umieją dosięgnąć!

Spacer

Włączamy muzykę i rzucamy różne polecenia: „Zbieramy grzyby!”, a wtedy dziecko udaje, że podnosi coś z podłogi; „Gonimy motyle!” – dziecko podbiega i łapie niewidoczne motylki; „Zrywamy szyszki!”, a dziecko musi podskakiwać i symulować obrywanie z gałęzi szyszek, ilość zadań zależy od wyobraźni rodzica

Kolory

Dziecko, które na początku poprowadzi zabawę, trzyma piłkę. Pozostałe siadają w szeregu naprzeciw niego. Prowadzący rzuca piłkę po kolei do każdego kolegi, wymieniając przy tym różne kolory. Dzieci łapią i odrzucają piłkę. Nie można jej złapać, gdy rzucający piłkę powie „czarny!”. Zmiana z prowadzącym następuje, gdy ktoś złapie piłkę, mimo że padło hasło „czarny!”.

Zawsze na początku pamiętamy o rozgrzewce i rozciągnięciu mięśni

• Ćwiczenie kształtujące tułowia w płaszczyźnie strzałkowej (przód–tył) – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym. Rodzic daje dziecku i sam bierze kółko serso. Na sygnał rodzic i dziecko łapią serso obiema rękami i wykonując skłon w przód, przesuwają je po podłodze. Następnie wyciągają ręce wysoko w górę za głowę, wykonując wyprost pleców.
• Ćwiczenie kształtujące tułowia w płaszczyźnie czołowej (skłony boczne) – dzieci pozostają w pozycji siadu skrzyżnego. Serso trzymają w jednej ręce i unoszą je nad głowę. Przeciwną rękę opierają o podłogę blisko tułowia. Na sygnał wykonują wyraźny skłon tułowia w bok, starając się przybliżyć serso jak najbliżej do podłogi.
• Zabawa na czworakach – dziecko zostawia swoje serso na podłodze i w pozycji na czworakach porusza się po całym pokoju między kółkami. Na sygnał rodzica zatrzymuje  się przy najbliższym kółku, siadają w siadzie skrzyżnym, a serso unoszą wysoko nad głowę. Na kolejny sygnał – odkładają kółka i kontynuują czworakowanie.
• Ćwiczenie mięśni brzucha – dzieci w leżeniu tyłem, nogi wyprostowane, złączone, ręce wyciągnięte za głową, w dłoniach serso. Na sygnał uginają nogi w kolanach, lekko unoszą w górę, przenoszą ręce w przód i starają się założyć serso na stopy.
• Ćwiczenie z elementami równowagi – dzieci stoją. Serso trzymają w obu dłoniach. Stają na jednej nodze, starają się unieść ręce z kółkiem jak najwyżej, nie tracąc przy tym równowagi. To samo próbują ze zmianą nogi.
• Rzuty – dzieci ustawione w rozsypce, każde otrzymuje woreczek. Serso umieszczają przed sobą. Woreczek wrzucają do kółka raz jedną, raz drugą ręką. Jeżeli rzuty są celne, odsuwają serso.
• Ćwiczenie tułowia (skręty) – dzieci nadal w rozsypce. Koło kładą za sobą. Wykonując skręt tułowia w każdą ze stron, starają się wrzucić woreczek do środka sersa.
• Podskoki – dzieci pozostają w rozsypce. Serso kładą przed sobą na podłodze i wchodzą do środka. Woreczek kładą na głowie. Wykonują podskok, tak by woreczek spadł na podłogę, ale sami nie mogą wypaść z koła.
• Ćwiczenie wyprostne – dziecko maszeruje po pokoju, w wyznaczonym miejscu odkładają woreczki, ale zatrzymują sersa. Od czasu do czasu przyklękają, dotykają serso do podłogi. Powoli prostują się, aż do wyciągnięcia rąk wysoko w górę.
• Ćwiczenie stóp – w pozycji siadu skulnego dziecko opiera palce stóp na brzegu serso. Starają się obracać kółkiem w obie strony, przesuwając je palcami stóp.

Zamiast kółka serso może być wykorzystane ringo lub inne kółko.

Zanim zaczniemy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem nie zapomnijmy o rozgrzaniu mięśni
i stawów, a zwłaszcza stawów: skokowych, kolanowych, biodrowych, nadgarstkowych, łokciowych oraz barkowych. Nie zapominajmy też o odcinku szyjnym kręgosłupa.

Najlepiej ćwiczenia rozpocząć od spokojnego truchtu po pokoju ze zmianą kierunku poruszania się i spokojnym oddechem. W trakcie truchtu pamiętamy aby dziecko biegło
na całych stopach a następnie na palcach. Wykonujemy spokojne krążenia i ruchy w stawach zaczynamy od stawów dystalnych (czyli daleko od środka ciała) i kierujemy się do tych położonych bliżej środka ciała czyli proksymalnych.

Kilka ćwiczeń na doskonalenie percepcji wzrokowej

Wyodrębnianie różnic między obrazkami: można wykorzystać obrazki dostępne w dziecięcych gazetkach „znajdź różnicę” zadaniem dziecka jest znalezienie różnic między obrazkami – ich ilość jest zwykle określona

Układanie obrazków po prawej i po lewej stronie: możemy wybrać dowolne miejsce stół, podłogę, biurko. Prowadzimy przez środek umowną granicę za pomocą linijki, sznurka lub taśmy malarskiej i dajemy dziecku polecenie na przykład aby po jednej stronie ułożyło klocki w kolorze niebieskim a po drugiej stronie w kolorze czerwonym.

Układanie puzzli: rozmiar i ilość elementów dostosowujemy do wieku i możliwości dziecka. Nigdy nie zaczynamy od trudnych elementów.

Opisywanie otaczającej rzeczywistości: podczas spaceru z dzieckiem, wycieczki, przebywania na tarasie czy na ogrodzie lub wyglądania przez okno obserwujemy jakąś sytuację a później dziecko ma za zadanie ją opisać. Zwracamy uwagę ile szczegółów dziecko zapamiętało i jak szczegółowo potrafi opisać zaobserwowaną sytuację.

Gra w domino: zarówno wersja obrazkowa jak i literkowa.

Kilka ćwiczeń poprawiających koordynację wzrokowo- ruchową

Ćwiczenia w marszu:

marsz na palcach;

marsz chodem bociana;

marsz wokół sali(pokoju) dziecko ma zareagować na słowa: stój, naprzód;

Ćwiczenia w biegu:

bieg z podskokami,

przylot i odlot bocianów – bieg w określonym kierunku, poruszając się falistym ruchem z rozkrzyżowanymi ramionami;

Ćwiczenia na równoważni (ławeczce):

chodzenie wolno do przodu;

posuwanie się do tyłu;

posuwanie się bokiem;

obracanie się na ławeczce,

U dzieci które mają problem z równowagą te ćwiczenia wykonujemy bez podwyższenia. Zaznaczamy miejsce na podłodze lub układamy stabilne niskie przedmioty np. styropian, lub kawałek płyty.

Zabawy skoczne:

Wróbelki;

Piłka skacze;

Szczur- zabawa z linką;

Skok królika;

Zabawy z woreczkami:

rzucanie i chwyt woreczka obiema rękami;

rzucanie i chwyt woreczka jedną ręką;

rzucanie i chwytanie woreczka w ruchu itd.

Kilka zabaw poprawiających koordynację słuchowo ruchową

1. Jakie to zwierzę?

Przygotuj nagrania odgłosów wydawanych przez różne zwierzęta. Młodsze dzieci naśladują odgłosy i nazywają, co to za zwierzę. Później naśladować ruchy rozpoznanych zwierząt. Zapytaj dzieci: jakie to zwierze? Jak się porusza? Jak wygląda, kiedy je? Jak wygląda, kiedy śpi? Jak wygląda, kiedy się bawi?

2. Duch

Zabawa polega na rozpoznawaniu kolegów i koleżanek po głosie (rozwijanie wrażliwości słuchowej). Dzieci siadają na dywanie w rozsypce. Wybierz jedno z dzieci, które stanie tyłem do wszystkich. Wybierz drugie dziecko (po cichu, poprzez klepnięcie w ramię), które ma wydać odgłos ducha. Dziecko pierwsze ma za zadanie wrócić do reszty grupy i rozpoznać, kto wydał odgłos.

3. Drzewa na wietrze

Zabawa z muzyką. Dzieci ustawiają się na dywanie w rozsypce; każde musi mieć wokół siebie miejsce. Wytłumacz przedszkolakom, że są drzewami, a usłyszana muzyka będzie warunkować siłę wiatru (głośność muzyki albo szybkość). Dzieci reagują na muzykę (wiatr), odpowiednio machając rękami (gałęziami) i chwiejąc się.

4. Kwoka i pisklaki

Zabawa z chustą animacyjną. Wybierz jedno dziecko, które staje tyłem do pozostałych. Reszta siada na dywanie w kole. Przykryj je chustą. Jedno z dzieci wybierasz na kwokę (poprzez klepnięcie w ramię), inne są jej pisklakami. Wszystkie wydają dźwięki w zależności od swojej roli (kokoko, pipipi). Wybrane na początku dziecko ma za zadanie spróbować zgadnąć po głosie, kto jest kwoką, a później po dźwięku odnaleźć tą osobę.

5. Budowanie wieży

Przygotuj kolorowe klocki tak, by każdy miał do nich dostęp. Dzieci mają za zadanie budować wieże z kolorów dobranych na podstawie usłyszanych dźwięków. Przykładowo: na głos powiedz układ samogłosek: A-A-O-A-I-I. Dzieci wybierają sobie trzy kolory i układają wieżę: niebieski-niebieski-zielony-niebieski-żółty-żółty.

6. Wyklaskiwanie rymowanek

Przygotuj proste rymowanki, wierszyki albo piosenki dla dzieci (np. Siała baba mak…, Cztery słonie, zielone słonie…, Kosi, kosi łapci, pojedziem do babci…). Recytując tekst, wyklaskujcie rytm: dłonią o dłoń, później o uda, później samymi paluszkami. Stopniowo do rytmu dodawajcie kolejne elementy, urozmaicając “choreografię” – np. skok na końcu każdego wersu, naprzemienne klaskanie i tupanie, ukłony.

7. Rysowanie odgłosów

Umówcie się z dziećmi na rysunkowe oznaczenia konkretnych ruchów (np. klaśnięcie – kółko, tupnięcie – kwadrat, skok – trójkąt). Przygotuj proste, krótkie układy ruchów (np. dwa klaśnięcia, skok, jedno tupnięcie). Dzieci mają wysłuchiwać odgłosów i na ich podstawie rysować odpowiedniki graficzne. Możesz też zrobić wersję z kolorami – dzieci będą układać kolorowe karteczki albo klocki. Stopniowo zwiększaj poziom trudności: najpierw rysujcie tylko ruchy, później też oznaczajcie rytm – np. szybkie klaśnięcia mają znajdować się bliżej siebie, pozostałe w większej odległości.

Nadal stosujemy się do wszystkich zaleceń które zamieszczam w każdym z przesyłanych zestawów ćwiczeń. Nie zapominamy o rozgrzewce i o ćwiczeniach rozciągających na początku każdych zajęć ruchowych. W tym tygodniu ćwiczenia przesłane przeznaczone są dla dzieci zarówno z młodszej jak i starszej grupy wiekowej.

1. Stymulacja układu przedsionkowego i proprioceptywnego:

skoki obunóż w miejscu, do przodu, do tyłu, na boki. Podskoki, skoki żabki, marsz z wymachami rąk i nóg, zeskakiwanie z ławeczki, toczenie się po materacu w różnych kierunkach, wbieganie i zbieganie z pochylni, przysiady i wstawanie, turlanie się po podłodze z nogami wyprostowanymi i rękami ułożonymi wzdłuż ciała masażyki paluszkowe, naleśnik zwijanie dziecka w koc, następnie dociskanie pleców, pośladków, rąk, nóg, z wykorzystaniem woreczków, jeżyków, zabawy w przepychanie i siłowanie się, przeciąganie liny, chodzenie

po dywanikach fakturowych.

2. Usprawnianie układu dotykowego:

kreślenie na plecach dziecka znaków, figur, cyfr, liter, robienie kul z papieru o różnej fakturze i rzucanie nimi do celu, smarowanie dłoni pianką do golenia, kisielem, farbami, dotykanie poszczególnymi palcami odpowiednich faktur, różnicowanie szczypania, drapania, opukiwania, oklepywania, opukiwanie dłoni klockiem, szukanie ukrytych drobnych przedmiotów w koszu wypełnionym kasztanami, piłeczkami, makaronem, ryżem.

3. Ćwiczenia kształtujące obraz i schemat ciała oraz orientację przestrzenną:

nazywanie i dotykanie poszczególnych części ciała, rzucanie woreczków wg instrukcji: do góry, do tyłu, w lewo, w prawo w dół, dotykanie i poruszanie prawymi i lewymi częściami ciała, wrzucanie woreczków do kosza ustawionego przed dzieckiem zgodnie z instrukcją: prawą ręką dwa woreczki, lewą ręką jeden woreczek, poruszanie się wg instrukcji: zrób dwa kroki do przodu, trzy kroki do tyłu, jeden w prawo, zabawa w lustro -powtarzanie ruchów drugiej osoby.

4. Rozwijanie ogólnej koordynacji ruchowej i sekwencyjności:

czołganie się po podłodze w przód i tył, rzucanie do celu tyłem, kreślenie symetrycznych kół stopami i łokciami, chodzenie po ławeczce w przód, tył, bokiem, zrzucanie nogą woreczków, chodzenie z woreczkiem na głowie, klaskanie dłońmi nad głową, z przodu z tyłu i po bokach, czworakowanie, zabawy z szarfami i chorągiewkami –symetryczne ruchy rąk.

5. Ćwiczenia ruchów naprzemiennych:

dotykanie na zmianę prawą ręką lewego kolana i lewą ręką prawego kolana, skoki pajacyka, uderzanie prawą ręką w lewe udo i lewą w prawe, w pozycji na czworakach: prostowanie prawej ręki i lewej nogi, oraz lewej ręki i prawej nogi, w leżeniu na plecach: chwytanie prawą ręką lewej pięty i lewą prawej, przeskakiwanie z nogi na nogę w różnym tempie i zgodnie z rytmem.

6. Kształtowanie odruchu obronnego:

dziecko w siadzie prostym popychamy na boki, aby doprowadzić je do podparcia raz na prawej i raz na lewej ręce, walki kogutów, popychanie dziecka będącego w klęku prostym zmuszając je do podparcia się na rękach.

7. Nawiązywanie z dzieckiem kontaktu metodą ruchu rozwijającego
8. a) Dziecko i dorosły siedzą przodem do siebie trzymając się za rę Partnerzy wymieniają

uśmiechy, dotykają się czołami i oddalają czoła od siebie, pocierają się czołami
a następnie brodami – dorosły przy tym nie szczędzi dziecku uśmiechów. Partnerzy pokazują sobie nawzajem nos, buzię, ręce. Oglądają je i porównują ich wielkości (np. układając dłoń dziecka na dłoni dorosłego). Wzajemnie się przyciągają w pozycji siedzącej

1. b) Dziecko w porcji leżącej na brzuchu, dorosły w klęku rozwartym obejmuje nogami ciało

dziecka. Nachylając się zagląda w twarz dziecka raz z prawej raz z lewej strony zmuszając je

do zmiany pozycji głowy. Przy każdej udanej próbie dorosły głośno okazuje radość.

1. c) Dziecko w siadzie skrzyżnym tyłem do partnera. Partner siedzi w siadzie rozkrocznym

obejmując dziecko rękoma. Kołysze je na boki do przodu i tyłu. Z początku bardzo delikatnie

potem coraz mocniej. W razie pojawienia się lęku należy kołysać delikatniej oraz chronić

przed upadkiem.

Pamiętamy aby ćwiczenia zawsze zaczynać od rozgrzewki zamieszczonej przed poprzednimi ćwiczeniami. Mile widziana autorska rozgrzewka rodziców.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

Stajemy w pozycji rozkrocznej ręce opieramy na biodrach i wykonujemy skręty tułowia
w prawą i lewą stronę pilnujemy aby dziecko nie przestawiało stóp i nie odrywało ich
od podłoża, ćwiczenie powtarzamy po 8 razy na każdą stronę.

Następnie pozycja jak wyżej dziecko wykonuje skrętoskłony naprzemiennie  do prawej
i do lewej nogi. Ćwiczenie powinno być wykonane powoli i dokładnie, wykonujemy po
8 powtórzeń na każdą stronę.

Dziecko klęka na podłodze (pamiętajmy aby zadbać żeby dziecko klękało na materacu lub grubszym kocu aby nie było zbytniego ucisku na stawy kolanowe i nadgarstki) i wykonuje naprzemienne unoszenie kończyn dolnych prostych w kolanach do tyłu. Podczas tego ćwiczenia pamiętamy aby dziecko zachowało prawidłową postawę, głowa uniesiona do góry, oczy patrzą przed siebie, kończyny górne proste w łokciach dłonie oparte o podłoże palce mocno rozstawione. To ćwiczenie wykonujemy po 10 razy na każdą stronę.

Następnie w tej samej pozycji wykonujemy wymach do przodu rąk. Pamiętamy aby głowa była uniesiona do góry podczas podnoszenia rąk łokcie proste, uniesiona ręka dotyka ucha, kolana oparte stabilnie, pilnujemy aby podczas podnoszenia ręki dziecko nie opuszczało bioder albo nie siadało na piętach. Ćwiczenie wykonujemy po10 razy na każdą stronę.

Leżenie tyłem. Dziecko ma zgięte nogi w kolanach oparte stopami o podłoże, lekko rozstawione na szerokość bioder. Prawą nogę prostuje w kolanie kładzie na materacu i unosi prawą nogę prostą w kolanie do góry najlepiej aby uzyskać kąt 45 stopni, rodzic może w tym miejscu trzymać rękę w powietrzu i dziecko dotyka ręki rodzica a następnie kładzie prostą nogę na podłożu i rozluźnia mięśnie. Ćwiczenie powtarzamy po 8 razy na każdą nogę.

Leżenie bokiem. Noga na której leżymy lekko ugięta w kolanie, ręka po stronie na której leżymy zgięta w łokciu dło9ń włożona pod głowę. Prostujemy w kolanie nogę wolną palce stopy naciągamy na siebie i unosimy nogę prostą w kolanie bokiem do góry, następnie opuszczamy rozluźniamy mięśnie o powtarzamy ćwiczenie. Po wykonaniu serii zmieniamy stronę i powtarzamy ćwiczenie Wykonujemy 10 powtórzeń na każdą stronę.

Leżenie tyłem. Ręce układamy skrzyżowane na klatce piersiowej nogi zgięte w kolanach oparte o podłoże, wykonujemy spięcia do brzuszków unosząc głowę i górną część klatki piersiowej nie odrywając od podłoża łopatek i następnie wracamy do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy, pamiętając że podczas unoszenia klatki piersiowej głowę unosimy jako pierwszą a podczas opadania klatki piersiowej głowę kładziemy na samym końcu.

Siad skrzyżny. Dziecko kładzie ręce skrzyżowane na klatce piersiowej dłońmi chwyta się za barki i próbuje nie zmienić tej pozycji. Rodzic natomiast stara się dziecko wytrącić z równowagi przykładając siłę w okolice barków, łokci, głowy itd. Ćwiczenie wykonujemy w czasie ok 1.5 minuty robimy przerwę i powtarzamy ćwiczenie.

Na zakończenie ćwiczeń pamiętajmy aby dziecko wykonało kilka ćwiczeń oddechowych, pamiętając o zasadzie wdech nosem wydech ustami.

1. Ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej:
   – reagowanie sygnałem na określoną głoskę
   – wymyślanie wyrazów zaczynającą się określoną głoską,
   – podawanie liczby głosek w wyrazie ( analiza)
   – śpiewanie piosenek sylabami,
   – tworzenie wyrazów do podanej sylaby.
2. Ćwiczenia dużych grup mięśniowych:

– dziecko leży przodem (na brzuchu), na sygnał rodzica wykonują ruchy jak podczas pływania żabką. Na kolejny sygnał przekręca  się na plecy. Naśladuje jazdę na rowerze: układając ręce jakby trzymał kierownicę, nogi ugina w kolanach i imituje pedałowanie.

– dziecko leży na brzuchu pod brzuch podkładamy zwinięty cienki kocyk lub ręcznik i unosimy naprzemienne do góry rękę prawą i lewą prostą w łokciu,

– dziecko ustawia się w klęku podpartym (klęka na kolanach i jednocześnie podpiera się na kończynach górnych, proste łokcie, dłoń ułożona płasko na podłożu palce rozstawione szeroko) i w tej pozycji unosimy bokiem nogę zgiętą w kolanie, ćwiczenie wykonujemy na przemiennie prawą i lewą nogę.(głowa podniesiona patrzy daleko przed siebie)

3. Ćwiczenia równoważne:

– na dywanie lub na podłodze naklejamy taśmę malarską na długości ok 4 metrów i dziecko ma pokonać ten dystans noga za nogą 9stawiana stopa dotyka palców nogi poprzedzającej) do przodu i do tyłu,

– wykonujemy kładkę z prostokątnych butelek z wodą mineralną, sklejamy je taśmą po dwie i układamy jedna za drugą (część dzieci może potrzebować dodatkowego sklejenia butelek wzdłuż) i dziecko pokonuje kładkę do przodu jeśli jest to możliwe próbuje również pokonać kładkę do tyłu (asekurujemy dziecko podczas tego zadania)

4. Ćwiczenia oddechowe:

– Zabawa z balonem, nadmuchany balon dmuchamy po stole dziecko do rodzica rodzic do dziecka,

 – dziecko kładzie się na plecach nogi ugięte w kolanach oparte na stopach oczy zamknięte i oddychamy wciągając powietrze nosem i wydychając ustami podczas wydechu mówimy „S”

Nie zapominamy i obowiązkowym etapie rozgrzewki.

Propozycja rozgrzewki, oczywiście mile widziane modyfikacje.

1. Pajacyki – to doskonały sposób na rozgrzanie większej ilości mięśni jednocześnie;
2. Podskoki raz na jednej, raz na drugiej nodze – ćwiczenie poprawia koordynację
   i równowagę;
3. Wymachy ramionami – naśladowanie pływaków to doskonały sposób
   na przygotowanie dzieci na przyszłe wyprawy na basen;
4. Przysiady – to ćwiczenie trudniejsze, ale doskonale wzmacniające mięśnie dolnych partii ciała;
5. Taniec przy energicznej muzyce – pozwala wzmacniać poczucie rytmu, równowagi
   i koordynację.

Troszkę rozciągania

1. usiądźcie razem na ziemi i wykonujcie skłony do stóp. Nogi niech będą złączone razem i wyprostowane w kolanach;
2. stojąc wykonujcie wypad raz na jedną nogę, raz na drugą;
3. siedząc po turecku wyciągnijcie prawą rękę do góry, a następnie skierujcie ją, jak najbardziej w lewą stronę. To samo robimy z drugą ręką;
4. spróbujcie złapać swoje ręce za plecami, wykonując tzw. agrafkę;
5. wykonajcie ostrożnie kilka obrotów głową w jedną i drugą stronę.

Proste ćwiczenia z dzieckiem w domu

1. Stwórz tor przeszkód – wystarczy wybrać kilka misiów i ułożyć je na dywanie
   w odległości około 70 cm, tak aby maluch swobodnie mógł się między nimi poruszać. Następnie urządź zawody, w tym kto pierwszy pokona slalom.
2. Wykonaj prowizoryczny kosz – wystarczy np. pojemnik używany na co dzień
   do przechowywania zabawek – i zorganizuj zawody na celność rzutów.
3. Rozłóż na podłodze poduszki lub niewielkie ręczniki – niech będą one bezpiecznymi punktami. Pozostała część podłogi to aktywny wulkan. Musicie tak skakać
   po bezpiecznych punktach, by nie wpaść do krateru i na siebie nawzajem.
4. Zaproponuj zabawę w chowanego – kreatywnie wykorzystajcie każdą przestrzeń, by znaleźć najlepszą kryjówkę.

Troszkę równowagi

1. Jeśli posiadasz dywan, na którym widoczne są wyraźne linie, zachęć dziecko aby zaczęło się poruszać po jednej z nich. Wykonując ćwiczenie ręce może mieć wyciągnięte na boki, aby ułatwić złapanie równowagi.
2. Spróbuj wraz z dzieckiem stanąć na jednej nodze, a drugą kreślić w powietrzu różne wzory: cyfry, litery, abstrakcyjne esy-floresy.
3. Wykorzystaj duży ręcznik, który złożysz wzdłuż dwa razy, tak aby powstała dość szeroka linia. Następnie poproś dziecko, aby poruszało się po linii jednocześnie podrzucając obiema rękami małą piłeczkę.

Zabawy dla dzieci poprawiające postawę naszych pociech

Kukułka

Siadamy razem z dzieckiem w siadzie skrzyżnym („po turecku”), z rękami ułożonymi
w “skrzydełka” czyli dłońmi uniesionymi na wysokość barków, zgiętymi łokciami
i ściągniętymi łopatkami. Pod pupę podkładamy poduszkę lub złożony koc tak, żeby pośladki były na wysokości kolan. Pilnujemy, by plecy były cały czas proste. Na umówiony sygnał, zaczynamy udawać kukułki wychodzące z zegara. Mówiąc „kuku”, wysuwamy głowę do przodu a następnie maksymalnie ją cofamy. Ruch wykonujemy samą głową, tułów powinien zostać nieruchomy. Należy zwrócić uwagę, aby głowa pozostawała dłużej w pozycji cofniętej oraz by przez całe ćwiczenie była ustawiona prosto.

W tym ćwiczeniu wyrabiamy nawyk prawidłowego ustawienia głowy, dbamy o fizjologiczne wygięcie kręgosłupa szyjnego oraz wzmacniamy mięśnie ściągające łopatki.

Skradający się kotek

Ustawiamy się w pozycji klęku podpartego, ze zgiętymi łokciami. Palce rąk skierowane są do wewnątrz, klatka piersiowa oraz głowa trzymane są nisko nad podłogą. Na umówiony sygnał zaczynamy skradać się jak kotek: najpierw przenosimy ręce, a następnie przyciągamy jedną nogę do przodu a drugą – wyprostowaną zostawiamy z tyłu.

W tym ćwiczeniu głównie odciążamy kręgosłup od osiowego obciążenia, rozciągamy mięśnie biodrowo-lędźwiowe oraz wzmacniamy mięśnie ściągające łopatki.

Raki

Przyjmujemy pozycję „raka” – ustawiamy się w podporze tyłem, z palcami dłoni skierowanymi w stronę stóp, z ugiętymi nogami oraz z wysoko uniesionymi biodrami (najlepiej na wysokości kolan). W ten sposób poruszamy się zarówno w przód, jak i w tył. Możemy modyfikować tą zabawę organizując wyścig raków lub grając w „rakową piłkę nożną”. Należy zwrócić uwagę, by podczas zabawy biodra dziecka uniesione były na wysokość kolan a barki nie wysuwały się do przodu.

W tym ćwiczeniu odciążamy kręgosłup od osiowego obciążenia, rozciągamy mięśnie piersiowe oraz wzmacniamy mięśnie pośladkowe, mięśnie ściągające łopatki i mięśnie prostownika grzbietu w odcinku piersiowym.

Bociany

Stajemy razem z dzieckiem w postawie skorygowanej: głowa w przedłużeniu kręgosłupa, barki cofnięte i luźno opuszczone, łopatki lekko ściągnięte, brzuch napięty, nogi rozstawione na szerokość bioder, kolana wyprostowane (przyjmowania takiej pozycji możemy nauczyć dziecko początkowo przy ścianie). Wspinamy się na palce, prostujemy  ramiona i unosimy
je w bok ( do wysokości barków). Na sygnał, zaczynamy chodzić jak bociany – wysoko unosząc kolana oraz wykonujemy powolne ruchy ramion w górę i w dół – jak bocian skrzydłami. Pamiętamy przy tym, aby plecy były cały czas wyprostowane, a głowa trzymana wysoko.

W tym ćwiczeniu wyrabiamy przede wszystkim nawyk przyjmowania prawidłowej postawy ciała.

Łapki

Kładziemy się na brzuchu z buzią zwróconą do siebie, w odległości około 0,5 metra  (jeżeli leżenie w tej pozycji będzie powodowało ból kręgosłupa, to możemy podłożyć  pod miednicę poduszkę, aby zmniejszyć nieco wygięcie w odcinku lędźwiowym). Wyciągamy przed siebie uniesione nad podłogę ramiona, dłonie dziecka zwrócone są do góry a nasze do dołu nad rękami dziecka. Dziecko stara się szybkim ruchem przenieść swoje ręce nad nasze i lekko nas klepnąć w ręce z góry. My w tym czasie próbujemy szybko cofnąć ręce, uniemożliwiając dziecku trafienie.

W tym ćwiczeniu odciążamy kręgosłup   od obciążenia osiowego, wzmacniamy mięśnie karku oraz mięśnie prostownika grzbietu w odcinku piersiowym.

Wrzuć piłkę do bramki

Do tej zabawy potrzebujemy piłkę. Jedno z nas jest „piłkarzem” a drugie “bramką”. Piłkarz kładzie się na brzuchu, ze złączonymi i wyprostowanymi nogami, głową w stronę drugiej osoby. Bramka ustawia się bokiem do piłkarza w podporze tyłem, z dłońmi skierowanymi palcami w stronę stóp, ściągniętymi łopatkami i biodrami uniesionymi na wysokość kolan. Piłkarz stara się trafić do bramki piłką. Po kilku rzutach zamieniamy się miejscami. Zabawę tę można modyfikować – „bramka” może utrudniać zadanie „piłkarzowi” i przesuwać się
w przód lub w tył. Ważne jest, aby podczas tej zabawy pilnować prawidłowego utrzymania pozycji.

W tym ćwiczeniu wzmacniamy mięśnie pośladkowe, mięśnie ściągające pośladki i mięśnie prostownika grzbietu w odcinku piersiowym oraz odciążamy kręgosłup od osiowego obciążenia.

Wyścig wielbłądów

Wyznaczamy linię startu i mety. Siadamy na linii startu tyłem do wyznaczonej trasy wyścigu, w pozycji siadu prostego z podparciem rękami z tyłu (ręce zwrócone palcami ku tyłowi, łopatki ściągnięte, plecy proste). Na sygnał startu, przyjmujemy pozycję na czworakach
( prostujemy ręce oraz nogi i unosimy biodra w górę ) i w ten sposób biegniemy do mety. Wyścig możemy dowolnie utrudniać, na przykład kładąc na trasie przeszkody do ominięcia lub turlając piłkę.

W tym ćwiczeniu rozciągamy mięśnie prostownika grzbietu w odcinku lędźwiowym, mięśnie czworoboczne lędźwi, a także mięśnie kulszowo-goleniowe.

Dźwig

Do tej zabawy potrzebne nam będą woreczki z grochem (za woreczki doskonale posłużą skarpetki wypełnione grochem i zawiązane na supełek).

Siadamy z ugiętymi nogami i stopami wspartymi o podłogę. Wyprostowane ręce opieramy
o podłogę za nami (palce rąk zwrócone ku tyłowi), plecy są wyprostowane, a łopatki ściągnięte. Każde z nas ma swój woreczek, położony na podłodze obok stóp. Na hasło „Dźwig pracuje” palcami jednej stopy łapiemy woreczek, podnosimy go do góry i prostujemy nogę. Następnie, odpychając się dłońmi o podłogi, wykonujemy pełny obrót na pośladkach
w miejscu i odkładamy woreczek. Na hasło „dźwig odpoczywa” wracamy do pozycji wyjściowej. Po kilku cyklach pracy „dźwigu” (pamiętamy o zmianie nóg oraz o utrzymaniu pozycji), na hasło „dźwig się zepsuł” siadamy w siadzie prostym podpartym. Następnie rozpoczynamy „naprawianie dźwigu”: wykonujemy skłon w przód i dotykamy najpierw jednej, a potem drugiej stopy. Po tej czynności możemy wrócić do pozycji wyjściowej.

W tym ćwiczeniu wzmacniamy mięśnie brzucha i mięśnie wysklepiające stopy oraz rozciągamy mięśnie kulszowo-goleniowe.

Bezradne żuczki

Przyjmujemy pozycję klęku podpartego. Zaczynamy „marsz żuczków” – chodzimy
na czworakach w podobny sposób, jak w „skradającym się kotku”, z zostawianiem wyprostowanej nogi z tyłu. Na hasło „bezradne żuczki” kładziemy się na plecach
i naśladujemy rękami i nogami ruchy żuczka przewróconego na grzbiet. Staramy się nie odrywać barków od podłogi. Następnie na hasło „żuczki odpoczywają”, kładziemy ręce i nogi na podłodze i odpoczywamy.

W tym ćwiczeniu wzmacniamy mięśnie brzucha, rozciągamy mięśnie biodrowo-lędźwiowe oraz odciążamy kręgosłup od obciążenia osiowego.

Zanim zaczniemy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem nie zapomnijmy o rozgrzaniu mięśni
i stawów, a zwłaszcza stawów: skokowych, kolanowych, biodrowych, nadgarstkowych, łokciowych oraz barkowych. Nie zapominajmy też o odcinku szyjnym kręgosłupa.

Najlepiej ćwiczenia rozpocząć od spokojnego truchtu po pokoju ze zmianą kierunku poruszania się i spokojnym oddechem. W trakcie truchtu pamiętamy aby dziecko biegło
na całych stopach a następnie na palcach. Wykonujemy spokojne krążenia i ruchy w stawach zaczynamy od stawów dystalnych (czyli daleko od środka ciała) i kierujemy się do tych położonych bliżej środka ciała czyli proksymalnych.

Ćwiczenia dla dzieci 3-4 lata

Zaczynamy ćwiczenia od tych w pozycjach niskich czyli leżeniu i klęku. Do wykonania tych ćwiczeń nie potrzebujemy nic poza matą lub twardym materacem,

– dziecko leży na brzuchu pod brzuch podkładamy zwinięty cienki kocyk lub ręcznik
i unosimy naprzemienne do góry rękę prawą i lewą prostą w łokciu,

– dziecko kładzie się na plecach, ręce układamy na biodrach, nogi proste w kolanach, złączone kostki i dziecko unosi nogi proste w kolanach do momentu, aż nogi stworzą z tułowiem kont prosty. Powtarzamy to ćwiczenie 5-6 razy,

– dziecko leży na plecach nogi ugięte w kolanach stopy oparte o podłoże, ręce wzdłuż tułowia i dziecko wykonuje unoszenie bioder do góry, napina pośladki wytrzymuje do dwóch
i opuszcza biodra ćwiczenie powtarzamy 5-6 razy,

 ,,Odczaruj mnie”

Dziecko kładzie sobie na głowie woreczek z grochem i chodzi powoli po pokoju. Kiedy woreczek upadnie, dziecko siada na podłodze w siadzie skrzyżnym. Jest zaczarowany.

Rodzic, pełniący rolę wróżki może dziecko odczarować czarodziejską różdżką. Od­czarowane dziecko mówi: ,,dziękuję” i ponownie włącza się do zabawy. Jeśli w zabawie bierze udział kilkoro dzieci przy powtórzeniu zabawy któreś z nich może zostać wróżką.

,,Nasze zabawki”

Rodzic gra rytmicznie na tamburynie, lub innym instrumencie na przykład zrobionej
z dzieckiem grzechotce z puszki lub plastikowej butelki, a dziecko maszerują w rytm muzyki. Kiedy prze­stanie grać, dziecko postępuje zgodnie z poleceniami: „Podskakujemy jak pajacyki, „Chodzimy ciężko jak misie”, „Tańczymy lekko jak lale”, „Turlamy się jak piłki”. W zabawie może wystąpić duża dowolność ograniczeniem jest wyobraźnia rodzica i chęć dziecka do zabawy.

Jeże zasypiają”

Podczas muzyki dzieci – jeże chodzą na czworakach. Gdy muzyka cichnie – zwijają się
w kłębek i zasypiają, kiedy znów usłyszą muzykę budzą się i znowu zaczynają chodzić na czworaka.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

• Przysiady wykonywane na zmianę, trzymając się za ręce;
• brzuszki z klaśnięciem w dłonie;
• chód bokiem, krokiem „odstawno-dostawnym” z ugiętymi kolanami;
• przysiady z lekkim wyskokiem;
• podczas gdy dziecko ma przerwę, rodzic może wykonać pompki

Te ćwiczenia traktujemy jako rozgrzewkę najlepiej wykonać je wspólnie z dzieckiem daje to dziecku motywację i pozytywne wzmocnienie.

Układamy dwie linie w odległości 2m od siebie, między nimi układamy klocki w linii prostej w odległości około 1 m od siebie. Przebiegamy między klockami tak, aby nie dotknąć żadnego z nich, omijając je raz z jednej, a raz z drugiej strony. Powtórzyć 3x.

Przysiady: w pozycji wyprostowanej uginamy nogi w kolanach, następnie prostujemy. Pilnujemy prawidłowej postawy, plecy prosto, ręce wyciągnięte do przodu. (7 powtórzeń)

„Piramida” – grupujemy klocki np. duplo (ewentualnie większe dla młodszych dzieci) wedle kolorów (kolorów tyle ilu jest zawodników). Ustalamy tor. Biegniemy, przenosząc klocki swojego koloru na drugi koniec toru. Układamy piramidę. Drugi raz rozpoczynamy z końca, na którym uzbieraliśmy pierwszą piramidę. Kto pierwszy ten lepszy. Powtórzyć 2x.

Przygotowujemy podwyższenie (może to być stopień na schodach, mały niesuwający się taborecik łazienkowy), wskakujemy obunóż na podwyższenie (7 razy)

Razem z dzieckiem, w różnych pozycjach jednocześnie podajemy sobie woreczki z grochem (lub inny przedmiot) (górą, dołem). Za skrętem w lewo i w prawo. (7 razy w każdą stronę)

Utrzymaj kijek w pionie      
Zadanie: ustaw kijek/patyk pionowo na dłoni. Puść go i poruszając ręką, na której kijek stoi, postaraj się uchronić go przed upadkiem. Uwaga! Lepiej do zabawy nadaje się prosty patyk lub kijek o dość dużej długości – im krótszy, tym trudniej go utrzymać w pionie.

Kto wyżej?

Rodzic stoi z ołówkiem lub markerem przy futrynie, a dziecko lub dzieci kolejno podchodzą
i z wyciągniętą jedną rączką do góry w miejscu podskakują najwyżej jak umieją. Wszystkie wyniki muszą być zaznaczone, a zwycięża dziecko, które podskoczyło najwyżej. Maluchy będą zdziwione, dokąd umieją dosięgnąć!

Spacer

Włączamy muzykę i rzucamy różne polecenia: „Zbieramy grzyby!”, a wtedy dziecko udaje, że podnosi coś z podłogi; „Gonimy motyle!” – dziecko podbiega i łapie niewidoczne motylki; „Zrywamy szyszki!”, a dziecko musi podskakiwać i symulować obrywanie z gałęzi szyszek, ilość zadań zależy od wyobraźni rodzica

Kolory

Dziecko, które na początku poprowadzi zabawę, trzyma piłkę. Pozostałe siadają w szeregu naprzeciw niego. Prowadzący rzuca piłkę po kolei do każdego kolegi, wymieniając przy tym różne kolory. Dzieci łapią i odrzucają piłkę. Nie można jej złapać, gdy rzucający piłkę powie „czarny!”. Zmiana z prowadzącym następuje, gdy ktoś złapie piłkę, mimo że padło hasło „czarny!”.

Proponuje jaszcze filmiki:

https://youtu.be/DBYZXW0PqmA 

https://youtu.be/k2hBMkZuvP8 

https://youtu.be/FhGvyW-jUbE 

Miłej Zabawy!!!

USPRAWNIANIE RUCHOWE 22-26.06.2020

Dziś kontynuacja ćwiczeń korekcyjnych. Tym razem skoliozy. Te ćwiczenia nie są przeznaczone jedynie dla dzieci mających problem ze skoliozą ale również dzieci zagrożone tym schorzeniem. Pamiętamy jednak że w tym przypadku ćwiczenia zawsze wykonujemy symetrycznie na każdą stronę.

Nie zapominamy o przygotowaniu do ćwiczeń czyli naszej rozgrzewce, która jest nieodzownym elementem pracy z ciałem. Życzę przyjemnych ćwiczeń.

Miejsce ćwiczeń: pomieszczenie przewietrzone o temperaturze nie niższej ni_ pokojowa,

można ćwiczyć na dworze, jeśli jest ciepło. Ćwiczenia wykonywać na kocu, podłodze lub dywanie.

Ubiór: strój gimnastyczny lub inny luźny strój, na boso.

Sprzęt: piłeczka pingpongowa, szarfa, woreczek

Czas ćwiczeń: najbardziej wskazane jest wykonywanie ćwiczeń codziennie w godzinach

popołudniowych, przed posiłkiem po około 30 – 45 min.

Uwagi:

– przed ćwiczeniami należy przygotować pomieszczenie, sprzęt i ubiór

– dokładnie przeczytać zestaw ćwiczeń

– ćwiczenia wykonywać w obecności rodziców lub opiekunów, którzy korygują postawę dziecka i zapewniają bezpieczeństwo.

Objaśnienia skrótów i terminologii:

RR – ramiona

NN – nogi

N – noga

PW – pozycja wyjściową

T – tułów

PN – prawa noga

LN – lewa noga

mm – mięśnie

1. Kilka kroków marszu w wysokim wspięciu na palcach, kilka kroków swobodnego chodu.

2. Stanie przodem w odległości około 12 cm od ściany, RR wyciągnięte w górę w przód, dłonie oparte o ścianę. Maksymalne wyciąganie RR w górę, dłonie oparte o ścianę, stopy cały czas w kontakcie z podłożem.

3. W klęku podpartym naprzemianstronny wznos R i N.

4. Siad klęczny, podudzia zrotowane na zewnątrz, stopy złączone – przejście do ukłonu

japońskiego z jednoczesnym, bocznym zgięciem T w kierunku wypukłości skrzywienia (jeśli nie ma widocznego skrzywienia ćwiczenie wykonujemy symetrycznie na obie strony).

5. Siad skrzyżny ręce na kolanach najlepiej z oparciem pleców, np. o ścianę – wznos RR przodem w górę – wdech, powrót RR na kolana – powolny wydech.

6. Siad prosty podparty szarfa ułożona w kółeczko z boku na linii kolan – przenoszenie prostych NN przez kółeczko z jednej strony na druga.

7. Siad ugięty, stopy trzymane przez rodzica, skurcz pionowy ramion – powolny opad T w dół i powrót do siadu.

8. Siad, dłonie splecione na czubku głowy, łopatki i łokcie ściągnięte – wypychanie głowa dłoni do góry

9. Leżenie przodem na stole, wyprostowane RR trzymają krawędź – unoszenie NN do poziomu. Palce stóp obciągnięte, koc podłożony pod brzuch. Przy powtarzaniu ćwiczenia można obciążyć NN wkładając miedzy stopy woreczek.

10. Leżenie przodem, RR ugięte pod czołem, naprzemienne unoszenie prostych NN w górę.

11. Leżenie tyłem, nogi ugięte w kolanach, RR wyciągnięte za głowę – rozciąganie gum poprzez prace rak w kierunku zza głowy do podłoża w okolice ud.

12. Leżenie tyłem RR proste wyciągnięte za głowa przytrzymywane przez rodzica, NN ugięte w stawach biodrowych i kolanowych, złożona szarfa miedzy kolanami – przechylanie NN w prawo i w lewo z dotknięciem podłogi.

13. Leżenie przodem na kocyku – jazda na brzuchu przez odpychanie sie dłońmi od podłoża.

14. W staniu lub klęku przy stole, broda na wysokości blatu – wdmuchiwaniu piłeczki pingpongowej do pudełka.

proponowane filmy:

https://youtu.be/DBwDMOOCXrM

https://youtu.be/R9lzbQKlMCs

https://youtu.be/uq9vK1n1jtU

15-19.06.2020

USPRWANIANIE RUCHOWE 15 (1)

Usprawnianie ruchowe 08-12.06.2020rok

Dziś troszkę ćwiczeń na koordynację. Jak zwykle nie zapominamy o rozgrzewce. Życzę udanej zabawy.

1. Stanie na jednej nodze – to na pozór proste ćwiczenie nadaje się świetnie dla osób, które chcą poprawić balans i koordynację. O ile wytrzymanie w tej pozycji przez kilka sekund nie sprawia problemów, to stanie na jednej nodze przez minutę czy dwie dla wielu osób bywa problematyczne. Praktyka jednak czyni mistrza.

2. Stanie na jednej nodze z utrudnieniem – to ćwiczenie jest podobne do poprzedniego, jednak tym razem musisz stanąć np. na grubej poduszce i zamknąć oczy.

3. Unoszenie ręki i nogi – klęknij na macie, oprzyj dłonie na podłodze, postaraj się, aby twój tułów znajdował się w linii równoległej do podłoża. Nie podkurczaj ani nie zadzieraj głowy. Wyciągnij przed siebie lewą rękę oraz unieś i wyprostuj prawą nogę – powinny wraz z tułowiem tworzyć linię prostą. Policz do 15 i zmień stronę.

4. Ćwiczenie z małą piłką – stań na poduszce lub złożonym kocu. Jedną ręką podrzucaj piłkę (np. tenisową) do góry lub odbijaj o ścianę. Staraj się łapać piłkę tylko jedną ręką. Podczas zadania nie możesz wykraczać poza poduszkę.

5. Ćwiczenie z dużą piłką – usiądź na dużej piłce gimnastycznej i rozłóż ręce na boki. Jedną nogę wyprostuj w kolanie i podnoś stopę, starając się nie tracić balansu. Wykonaj kilkanaście powtórzeń i zmień stronę.

6. Podskoki z obrotem – zrób podskok w miejscu, obracając się jednocześnie o 90 stopni. Podczas lądowania postaraj się nie stracić balansu. Powtórz ćwiczenie, tym razem obracając się o 180 stopni, następnie 360.

Rozpoznawanie przedmiotów na obrazkach pokazywanych bardzo krótko.

Prowadzący pokazuje dziecku obrazek przez krótką chwilę i następnie chowa go. Dziecko maj powiedzieć, co jest na obrazku. Ćwiczenie to może również przyjąć formę gry parami. Dwoje dzieci mających jednakową liczbą obrazków siedzi naprzeciwko siebie. Jedno pokazuje obrazek, drugie rozpoznaje, co on przedstawia. Następnie drugie dziecko pokazuje obrazek a pierwsze mówi, co na nim jest narysowane i tak na przemian.

Dobieranie części do całości.

Prowadzący przygotowuje dwa komplety obrazków. Całe i takie same, ale przecięte na dwie części. Rozkłada przed dzieckiem całe obrazki, a następnie pokazuje mu – z drugiego kompletu – górną połówkę jednego z nich. Dziecko ma położyć ją na właściwym obrazku.
W następnych ćwiczeniach można eksponować dolne części obrazków, które są trudniejsze do rozpoznania.

Układanie figur według wzoru, z pamięci i bez wzoru.

Prowadzący przygotowuje (np. wycina z brystolu) różne figury geometryczne, tak by można
z nich było układać różne kompozycje. Wykonuje dwa zestawy tych figur o identycznym kształcie i rozmiarach (można wykorzystać klocki typu „mozaika”). Biorąc pod uwagę stopień trudności ćwiczenia, należy uwzględniać trzy etapy:

– kompozycje według przedstawionego wzoru. Dziecko ma przed sobą ułożoną przez prowadzącego określoną kompozycję; obserwując ją, układa taką samą;

– prowadzący pokazuje dziecku określony układ figur, prosi, aby dokładnie się przyjrzało i

zapamiętało, jak są ułożone. Następnie proponujemy dziecku, aby ułożyło tak samo;

– prowadzący daje dziecku zestaw figur i zachęca, aby ułożył z niego jakąś kompozycję: („coś ładnego”).

https://youtu.be/MQ9lysq1QBg

Usprawnianie ruchowe 

Zanim zaczniemy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem nie zapomnijmy o rozgrzaniu mięśni
i stawów, a zwłaszcza stawów: skokowych, kolanowych, biodrowych, nadgarstkowych, łokciowych oraz barkowych. Nie zapominajmy też o odcinku szyjnym kręgosłupa.

Najlepiej ćwiczenia rozpocząć od spokojnego truchtu po pokoju ze zmianą kierunku poruszania się i spokojnym oddechem. W trakcie truchtu pamiętamy aby dziecko biegło
na całych stopach a następnie na palcach. Wykonujemy spokojne krążenia i ruchy w stawach zaczynamy od stawów dystalnych (czyli daleko od środka ciała) i kierujemy się do tych położonych bliżej środka ciała czyli proksymalnych.

Kilka ćwiczeń na doskonalenie percepcji wzrokowej

Wyodrębnianie różnic między obrazkami: można wykorzystać obrazki dostępne w dziecięcych gazetkach „znajdź różnicę” zadaniem dziecka jest znalezienie różnic między obrazkami – ich ilość jest zwykle określona

Układanie obrazków po prawej i po lewej stronie: możemy wybrać dowolne miejsce stół, podłogę, biurko. Prowadzimy przez środek umowną granicę za pomocą linijki, sznurka lub taśmy malarskiej i dajemy dziecku polecenie na przykład aby po jednej stronie ułożyło klocki w kolorze niebieskim a po drugiej stronie w kolorze czerwonym.

Układanie puzzli: rozmiar i ilość elementów dostosowujemy do wieku i możliwości dziecka. Nigdy nie zaczynamy od trudnych elementów.

Opisywanie otaczającej rzeczywistości: podczas spaceru z dzieckiem, wycieczki, przebywania na tarasie czy na ogrodzie lub wyglądania przez okno obserwujemy jakąś sytuację a później dziecko ma za zadanie ją opisać. Zwracamy uwagę ile szczegółów dziecko zapamiętało i jak szczegółowo potrafi opisać zaobserwowaną sytuację.

Gra w domino: zarówno wersja obrazkowa jak i literkowa.

Kilka ćwiczeń poprawiających koordynację wzrokowo- ruchową

Ćwiczenia w marszu:

marsz na palcach;

marsz chodem bociana;

marsz wokół sali(pokoju) dziecko ma zareagować na słowa: stój, naprzód;

Ćwiczenia w biegu:

bieg z podskokami,

przylot i odlot bocianów – bieg w określonym kierunku, poruszając się falistym ruchem z rozkrzyżowanymi ramionami;

Ćwiczenia na równoważni (ławeczce):

chodzenie wolno do przodu;

posuwanie się do tyłu;

posuwanie się bokiem;

obracanie się na ławeczce,

U dzieci które mają problem z równowagą te ćwiczenia wykonujemy bez podwyższenia. Zaznaczamy miejsce na podłodze lub układamy stabilne niskie przedmioty np. styropian, lub kawałek płyty.

Zabawy skoczne:

Wróbelki;

Piłka skacze;

Szczur- zabawa z linką;

Skok królika;

Zabawy z woreczkami:

rzucanie i chwyt woreczka obiema rękami;

rzucanie i chwyt woreczka jedną ręką;

rzucanie i chwytanie woreczka w ruchu itd.

Kilka zabaw poprawiających koordynację słuchowo ruchową

1. Jakie to zwierzę?

Przygotuj nagrania odgłosów wydawanych przez różne zwierzęta. Młodsze dzieci naśladują odgłosy i nazywają, co to za zwierzę. Później naśladować ruchy rozpoznanych zwierząt. Zapytaj dzieci: jakie to zwierze? Jak się porusza? Jak wygląda, kiedy je? Jak wygląda, kiedy śpi? Jak wygląda, kiedy się bawi?

2. Duch

Zabawa polega na rozpoznawaniu kolegów i koleżanek po głosie (rozwijanie wrażliwości słuchowej). Dzieci siadają na dywanie w rozsypce. Wybierz jedno z dzieci, które stanie tyłem do wszystkich. Wybierz drugie dziecko (po cichu, poprzez klepnięcie w ramię), które ma wydać odgłos ducha. Dziecko pierwsze ma za zadanie wrócić do reszty grupy i rozpoznać, kto wydał odgłos.

3. Drzewa na wietrze

Zabawa z muzyką. Dzieci ustawiają się na dywanie w rozsypce; każde musi mieć wokół siebie miejsce. Wytłumacz przedszkolakom, że są drzewami, a usłyszana muzyka będzie warunkować siłę wiatru (głośność muzyki albo szybkość). Dzieci reagują na muzykę (wiatr), odpowiednio machając rękami (gałęziami) i chwiejąc się.

4. Kwoka i pisklaki

Zabawa z chustą animacyjną. Wybierz jedno dziecko, które staje tyłem do pozostałych. Reszta siada na dywanie w kole. Przykryj je chustą. Jedno z dzieci wybierasz na kwokę (poprzez klepnięcie w ramię), inne są jej pisklakami. Wszystkie wydają dźwięki w zależności od swojej roli (kokoko, pipipi). Wybrane na początku dziecko ma za zadanie spróbować zgadnąć po głosie, kto jest kwoką, a później po dźwięku odnaleźć tą osobę.

5. Budowanie wieży

Przygotuj kolorowe klocki tak, by każdy miał do nich dostęp. Dzieci mają za zadanie budować wieże z kolorów dobranych na podstawie usłyszanych dźwięków. Przykładowo: na głos powiedz układ samogłosek: A-A-O-A-I-I. Dzieci wybierają sobie trzy kolory i układają wieżę: niebieski-niebieski-zielony-niebieski-żółty-żółty.

6. Wyklaskiwanie rymowanek

Przygotuj proste rymowanki, wierszyki albo piosenki dla dzieci (np. Siała baba mak…, Cztery słonie, zielone słonie…, Kosi, kosi łapci, pojedziem do babci…). Recytując tekst, wyklaskujcie rytm: dłonią o dłoń, później o uda, później samymi paluszkami. Stopniowo do rytmu dodawajcie kolejne elementy, urozmaicając “choreografię” – np. skok na końcu każdego wersu, naprzemienne klaskanie i tupanie, ukłony.

7. Rysowanie odgłosów

Umówcie się z dziećmi na rysunkowe oznaczenia konkretnych ruchów (np. klaśnięcie – kółko, tupnięcie – kwadrat, skok – trójkąt). Przygotuj proste, krótkie układy ruchów (np. dwa klaśnięcia, skok, jedno tupnięcie). Dzieci mają wysłuchiwać odgłosów i na ich podstawie rysować odpowiedniki graficzne. Możesz też zrobić wersję z kolorami – dzieci będą układać kolorowe karteczki albo klocki. Stopniowo zwiększaj poziom trudności: najpierw rysujcie tylko ruchy, później też oznaczajcie rytm – np. szybkie klaśnięcia mają znajdować się bliżej siebie, pozostałe w większej odległości.

Usprawnianie ruchowe 18-22.05.2020

Nadal stosujemy się do wszystkich zaleceń które zamieszczam w każdym z przesyłanych zestawów ćwiczeń. Nie zapominamy o rozgrzewce i o ćwiczeniach rozciągających na początku każdych zajęć ruchowych. W tym tygodniu ćwiczenia przesłane przeznaczone są dla dzieci zarówno z młodszej jak i starszej grupy wiekowej.

1. Stymulacja układu przedsionkowego i proprioceptywnego:

skoki obunóż w miejscu, do przodu, do tyłu, na boki. Podskoki, skoki żabki, marsz z wymachami rąk i nóg, zeskakiwanie z ławeczki, toczenie się po materacu w różnych kierunkach, wbieganie i zbieganie z pochylni, przysiady i wstawanie, turlanie się po podłodze z nogami wyprostowanymi i rękami ułożonymi wzdłuż ciała masażyki paluszkowe, naleśnik zwijanie dziecka w koc, następnie dociskanie pleców, pośladków, rąk, nóg, z wykorzystaniem woreczków, jeżyków, zabawy w przepychanie i siłowanie się, przeciąganie liny, chodzenie

po dywanikach fakturowych.

2. Usprawnianie układu dotykowego:

kreślenie na plecach dziecka znaków, figur, cyfr, liter, robienie kul z papieru o różnej fakturze i rzucanie nimi do celu, smarowanie dłoni pianką do golenia, kisielem, farbami, dotykanie poszczególnymi palcami odpowiednich faktur, różnicowanie szczypania, drapania, opukiwania, oklepywania, opukiwanie dłoni klockiem, szukanie ukrytych drobnych przedmiotów w koszu wypełnionym kasztanami, piłeczkami, makaronem, ryżem.

3. Ćwiczenia kształtujące obraz i schemat ciała oraz orientację przestrzenną:

nazywanie i dotykanie poszczególnych części ciała, rzucanie woreczków wg instrukcji: do góry, do tyłu, w lewo, w prawo w dół, dotykanie i poruszanie prawymi i lewymi częściami ciała, wrzucanie woreczków do kosza ustawionego przed dzieckiem zgodnie z instrukcją: prawą ręką dwa woreczki, lewą ręką jeden woreczek, poruszanie się wg instrukcji: zrób dwa kroki do przodu, trzy kroki do tyłu, jeden w prawo, zabawa w lustro -powtarzanie ruchów drugiej osoby.

4. Rozwijanie ogólnej koordynacji ruchowej i sekwencyjności:

czołganie się po podłodze w przód i tył, rzucanie do celu tyłem, kreślenie symetrycznych kół stopami i łokciami, chodzenie po ławeczce w przód, tył, bokiem, zrzucanie nogą woreczków, chodzenie z woreczkiem na głowie, klaskanie dłońmi nad głową, z przodu z tyłu i po bokach, czworakowanie, zabawy z szarfami i chorągiewkami –symetryczne ruchy rąk.

5. Ćwiczenia ruchów naprzemiennych:

dotykanie na zmianę prawą ręką lewego kolana i lewą ręką prawego kolana, skoki pajacyka, uderzanie prawą ręką w lewe udo i lewą w prawe, w pozycji na czworakach: prostowanie prawej ręki i lewej nogi, oraz lewej ręki i prawej nogi, w leżeniu na plecach: chwytanie prawą ręką lewej pięty i lewą prawej, przeskakiwanie z nogi na nogę w różnym tempie i zgodnie z rytmem.

6. Kształtowanie odruchu obronnego:

dziecko w siadzie prostym popychamy na boki, aby doprowadzić je do podparcia raz na prawej i raz na lewej ręce, walki kogutów, popychanie dziecka będącego w klęku prostym zmuszając je do podparcia się na rękach.

7. Nawiązywanie z dzieckiem kontaktu metodą ruchu rozwijającego

a) Dziecko i dorosły siedzą przodem do siebie trzymając się za ręce. Partnerzy wymieniają

uśmiechy, dotykają się czołami i oddalają czoła od siebie, pocierają się czołami
a następnie brodami – dorosły przy tym nie szczędzi dziecku uśmiechów. Partnerzy pokazują sobie nawzajem nos, buzię, ręce. Oglądają je i porównują ich wielkości (np. układając dłoń dziecka na dłoni dorosłego). Wzajemnie się przyciągają w pozycji siedzącej

b) Dziecko w porcji leżącej na brzuchu, dorosły w klęku rozwartym obejmuje nogami ciało

dziecka. Nachylając się zagląda w twarz dziecka raz z prawej raz z lewej strony zmuszając je

do zmiany pozycji głowy. Przy każdej udanej próbie dorosły głośno okazuje radość.

c) Dziecko w siadzie skrzyżnym tyłem do partnera. Partner siedzi w siadzie rozkrocznym

obejmując dziecko rękoma. Kołysze je na boki do przodu i tyłu. Z początku bardzo delikatnie

potem coraz mocniej. W razie pojawienia się lęku należy kołysać delikatniej oraz chronić

przed upadkiem.

W tym tygodniu bardzo proszę o skorzystanie z filmów instruktarzowych do których linki zamieszczone są poniżej. Serdecznie pozdrawiam i życzę miłej zabawy.

Zanim zaczniemy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem nie zapomnijmy o rozgrzaniu mięśni
i stawów, a zwłaszcza stawów: skokowych, kolanowych, biodrowych, nadgarstkowych, łokciowych oraz barkowych. Nie zapominajmy też o odcinku szyjnym kręgosłupa.

Najlepiej ćwiczenia rozpocząć od spokojnego truchtu po pokoju ze zmianą kierunku poruszania się i spokojnym oddechem. W trakcie truchtu pamiętamy aby dziecko biegło
na całych stopach a następnie na palcach. Wykonujemy spokojne krążenia i ruchy w stawach zaczynamy od stawów dystalnych (czyli daleko od środka ciała) i kierujemy się do tych położonych bliżej środka ciała czyli proksymalnych.

Ćwiczenia dla dzieci 3-4 lata

Zaczynamy ćwiczenia od tych w pozycjach niskich czyli leżeniu i klęku. Do wykonania tych ćwiczeń nie potrzebujemy nic poza matą lub twardym materacem,

– dziecko leży na brzuchu pod brzuch podkładamy zwinięty cienki kocyk lub ręcznik
i unosimy naprzemienne do góry rękę prawą i lewą prostą w łokciu,

– dziecko kładzie się na plecach, ręce układamy na biodrach, nogi proste w kolanach, złączone kostki i dziecko unosi nogi proste w kolanach do momentu, aż nogi stworzą z tułowiem kont prosty. Powtarzamy to ćwiczenie 5-6 razy,

– dziecko leży na plecach nogi ugięte w kolanach stopy oparte o podłoże, ręce wzdłuż tułowia i dziecko wykonuje unoszenie bioder do góry, napina pośladki wytrzymuje do dwóch
i opuszcza biodra ćwiczenie powtarzamy 5-6 razy,

,,Odczaruj mnie”

Dziecko kładzie sobie na głowie woreczek z grochem i chodzi powoli po pokoju. Kiedy woreczek upadnie, dziecko siada na podłodze w siadzie skrzyżnym. Jest zaczarowany.

Rodzic, pełniący rolę wróżki może dziecko odczarować czarodziejską różdżką. Od­czarowane dziecko mówi: ,,dziękuję” i ponownie włącza się do zabawy. Jeśli w zabawie bierze udział kilkoro dzieci przy powtórzeniu zabawy któreś z nich może zostać wróżką.

,,Nasze zabawki”

Rodzic gra rytmicznie na tamburynie, lub innym instrumencie na przykład zrobionej
z dzieckiem grzechotce z puszki lub plastikowej butelki, a dziecko maszerują w rytm muzyki. Kiedy prze­stanie grać, dziecko postępuje zgodnie z poleceniami: „Podskakujemy jak pajacyki, „Chodzimy ciężko jak misie”, „Tańczymy lekko jak lale”, „Turlamy się jak piłki”. W zabawie może wystąpić duża dowolność ograniczeniem jest wyobraźnia rodzica i chęć dziecka do zabawy.

Jeże zasypiają”

Podczas muzyki dzieci – jeże chodzą na czworakach. Gdy muzyka cichnie – zwijają się
w kłębek i zasypiają, kiedy znów usłyszą muzykę budzą się i znowu zaczynają chodzić na czworaka.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

• Przysiady wykonywane na zmianę, trzymając się za ręce;

• brzuszki z klaśnięciem w dłonie;

• chód bokiem, krokiem „odstawno-dostawnym” z ugiętymi kolanami;

• przysiady z lekkim wyskokiem;

• podczas gdy dziecko ma przerwę, rodzic może wykonać pompki

Te ćwiczenia traktujemy jako rozgrzewkę najlepiej wykonać je wspólnie z dzieckiem daje to dziecku motywację i pozytywne wzmocnienie.

Układamy dwie linie w odległości 2m od siebie, między nimi układamy klocki w linii prostej w odległości około 1 m od siebie. Przebiegamy między klockami tak, aby nie dotknąć żadnego z nich, omijając je raz z jednej, a raz z drugiej strony. Powtórzyć 3x.

Przysiady: w pozycji wyprostowanej uginamy nogi w kolanach, następnie prostujemy. Pilnujemy prawidłowej postawy, plecy prosto, ręce wyciągnięte do przodu. (7 powtórzeń)

„Piramida” – grupujemy klocki np. duplo (ewentualnie większe dla młodszych dzieci) wedle kolorów (kolorów tyle ilu jest zawodników). Ustalamy tor. Biegniemy, przenosząc klocki swojego koloru na drugi koniec toru. Układamy piramidę. Drugi raz rozpoczynamy z końca, na którym uzbieraliśmy pierwszą piramidę. Kto pierwszy ten lepszy. Powtórzyć 2x.

Przygotowujemy podwyższenie (może to być stopień na schodach, mały niesuwający się taborecik łazienkowy), wskakujemy obunóż na podwyższenie (7 razy)

Razem z dzieckiem, w różnych pozycjach jednocześnie podajemy sobie woreczki z grochem (lub inny przedmiot) (górą, dołem). Za skrętem w lewo i w prawo. (7 razy w każdą stronę)

Utrzymaj kijek w pionie
Zadanie: ustaw kijek/patyk pionowo na dłoni. Puść go i poruszając ręką, na której kijek stoi, postaraj się uchronić go przed upadkiem. Uwaga! Lepiej do zabawy nadaje się prosty patyk lub kijek o dość dużej długości – im krótszy, tym trudniej go utrzymać w pionie.

Kto wyżej?

Rodzic stoi z ołówkiem lub markerem przy futrynie, a dziecko lub dzieci kolejno podchodzą
i z wyciągniętą jedną rączką do góry w miejscu podskakują najwyżej jak umieją. Wszystkie wyniki muszą być zaznaczone, a zwycięża dziecko, które podskoczyło najwyżej. Maluchy będą zdziwione, dokąd umieją dosięgnąć!

Spacer

Włączamy muzykę i rzucamy różne polecenia: „Zbieramy grzyby!”, a wtedy dziecko udaje, że podnosi coś z podłogi; „Gonimy motyle!” – dziecko podbiega i łapie niewidoczne motylki; „Zrywamy szyszki!”, a dziecko musi podskakiwać i symulować obrywanie z gałęzi szyszek, ilość zadań zależy od wyobraźni rodzica

Kolory

Dziecko, które na początku poprowadzi zabawę, trzyma piłkę. Pozostałe siadają w szeregu naprzeciw niego. Prowadzący rzuca piłkę po kolei do każdego kolegi, wymieniając przy tym różne kolory. Dzieci łapią i odrzucają piłkę. Nie można jej złapać, gdy rzucający piłkę powie „czarny!”. Zmiana z prowadzącym następuje, gdy ktoś złapie piłkę, mimo że padło hasło „czarny!”.

Proponuje jaszcze filmiki:

Miłej Zabawy!!!

Ćwiczenia dla grupy wiekowej 3-4 lata

Zawsze na początku pamiętamy o rozgrzewce i rozciągnięciu mięśni

• zabawowo-naśladowcza – uruchamiając swoją wyobraźnię, dziecko naśladuje wskazane przez nauczyciela/rodzica ruchy zwierząt, roślin czy urządzeń,

• zadaniowa (bezpośredniej celowości ruchu) – po wysłuchaniu polecenia, popartego pokazem, dziecko wykonuje określone zadanie.

• Malowanka na plecach.  Zabawa w parach.

Dzieci nawzajem „malują” sobie na plecach różne przedmioty i zgadują co to jest. Zaczynamy od prostych form, jak np. piłka, kwiatek, dom, przechodząc później do bardziej skomplikowanych jak np. bałwan, samochód, żaglówka.

• Jaką jestem zabawką?

Dzieci wypowiadają się na temat ulubionych zabawek. Po kolei każdy z uczestników przedstawia gestami wybraną przez siebie zabawkę, a pozostali odgadują jaka to zabawka.

• Ćwiczenie stóp – dzieci siadają na podłodze. Kładą przed sobą szarfę, a następnie chwytają ją palcami lewej i prawej stopy na zmianę i unoszą ją. Próbują machać nią we wszystkie strony i kreślić w powietrzu wzory.

• Ćwiczenie wyprostne – dzieci maszerują po okręgu. W obu rękach trzymają szarfy. Na sygnał wolno podnoszą ręce w górę, jednocześnie robiąc wdech nosem, potem opuszczają ręce – wydychając powietrze ustami. Przechodząc obok nauczyciela, każde dziecko oddaje swoją szarfę.

Ćwiczenia dla grupy wiekowej 5-6 lata

Zawsze na początku pamiętamy o rozgrzewce i rozciągnięciu mięśni

• Ćwiczenie kształtujące tułowia w płaszczyźnie strzałkowej (przód–tył) – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym. Rodzic daje dziecku i sam bierze kółko serso. Na sygnał rodzic i dziecko łapią serso obiema rękami i wykonując skłon w przód, przesuwają je po podłodze. Następnie wyciągają ręce wysoko w górę za głowę, wykonując wyprost pleców.

• Ćwiczenie kształtujące tułowia w płaszczyźnie czołowej (skłony boczne) – dzieci pozostają w pozycji siadu skrzyżnego. Serso trzymają w jednej ręce i unoszą je nad głowę. Przeciwną rękę opierają o podłogę blisko tułowia. Na sygnał wykonują wyraźny skłon tułowia w bok, starając się przybliżyć serso jak najbliżej do podłogi.

• Zabawa na czworakach – dziecko zostawia swoje serso na podłodze i w pozycji na czworakach porusza się po całym pokoju między kółkami. Na sygnał rodzica zatrzymuje się przy najbliższym kółku, siadają w siadzie skrzyżnym, a serso unoszą wysoko nad głowę. Na kolejny sygnał – odkładają kółka i kontynuują czworakowanie.

• Ćwiczenie mięśni brzucha – dzieci w leżeniu tyłem, nogi wyprostowane, złączone, ręce wyciągnięte za głową, w dłoniach serso. Na sygnał uginają nogi w kolanach, lekko unoszą w górę, przenoszą ręce w przód i starają się założyć serso na stopy.

• Ćwiczenie z elementami równowagi – dzieci stoją. Serso trzymają w obu dłoniach. Stają na jednej nodze, starają się unieść ręce z kółkiem jak najwyżej, nie tracąc przy tym równowagi. To samo próbują ze zmianą nogi.

• Rzuty – dzieci ustawione w rozsypce, każde otrzymuje woreczek. Serso umieszczają przed sobą. Woreczek wrzucają do kółka raz jedną, raz drugą ręką. Jeżeli rzuty są celne, odsuwają serso.

• Ćwiczenie tułowia (skręty) – dzieci nadal w rozsypce. Koło kładą za sobą. Wykonując skręt tułowia w każdą ze stron, starają się wrzucić woreczek do środka sersa.

• Podskoki – dzieci pozostają w rozsypce. Serso kładą przed sobą na podłodze i wchodzą do środka. Woreczek kładą na głowie. Wykonują podskok, tak by woreczek spadł na podłogę, ale sami nie mogą wypaść z koła.

• Ćwiczenie wyprostne – dziecko maszeruje po pokoju, w wyznaczonym miejscu odkładają woreczki, ale zatrzymują sersa. Od czasu do czasu przyklękają, dotykają serso do podłogi. Powoli prostują się, aż do wyciągnięcia rąk wysoko w górę.

• Ćwiczenie stóp – w pozycji siadu skulnego dziecko opiera palce stóp na brzegu serso. Starają się obracać kółkiem w obie strony, przesuwając je palcami stóp.

Zamiast kółka serso może być wykorzystane ringo lub inne kółko.

https://youtu.be/2zlHUWVXEsU

https://youtu.be/B6hdgPnUUWs

https://youtu.be/zjKQfBcUhqo

Pamiętamy aby ćwiczenia zawsze zaczynać od rozgrzewki zamieszczonej przed poprzednimi ćwiczeniami. Mile widziana autorska rozgrzewka rodziców.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

Stajemy w pozycji rozkrocznej ręce opieramy na biodrach i wykonujemy skręty tułowia
w prawą i lewą stronę pilnujemy aby dziecko nie przestawiało stóp i nie odrywało ich
od podłoża, ćwiczenie powtarzamy po 8 razy na każdą stronę.

Następnie pozycja jak wyżej dziecko wykonuje skrętoskłony naprzemiennie  do prawej
i do lewej nogi. Ćwiczenie powinno być wykonane powoli i dokładnie, wykonujemy po
8 powtórzeń na każdą stronę.

Dziecko klęka na podłodze (pamiętajmy aby zadbać żeby dziecko klękało na materacu lub grubszym kocu aby nie było zbytniego ucisku na stawy kolanowe i nadgarstki) i wykonuje naprzemienne unoszenie kończyn dolnych prostych w kolanach do tyłu. Podczas tego ćwiczenia pamiętamy aby dziecko zachowało prawidłową postawę, głowa uniesiona do góry, oczy patrzą przed siebie, kończyny górne proste w łokciach dłonie oparte o podłoże palce mocno rozstawione. To ćwiczenie wykonujemy po 10 razy na każdą stronę.

Następnie w tej samej pozycji wykonujemy wymach do przodu rąk. Pamiętamy aby głowa była uniesiona do góry podczas podnoszenia rąk łokcie proste, uniesiona ręka dotyka ucha, kolana oparte stabilnie, pilnujemy aby podczas podnoszenia ręki dziecko nie opuszczało bioder albo nie siadało na piętach. Ćwiczenie wykonujemy po10 razy na każdą stronę.

Leżenie tyłem. Dziecko ma zgięte nogi w kolanach oparte stopami o podłoże, lekko rozstawione na szerokość bioder. Prawą nogę prostuje w kolanie kładzie na materacu i unosi prawą nogę prostą w kolanie do góry najlepiej aby uzyskać kąt 45 stopni, rodzic może w tym miejscu trzymać rękę w powietrzu i dziecko dotyka ręki rodzica a następnie kładzie prostą nogę na podłożu i rozluźnia mięśnie. Ćwiczenie powtarzamy po 8 razy na każdą nogę.

Leżenie bokiem. Noga na której leżymy lekko ugięta w kolanie, ręka po stronie na której leżymy zgięta w łokciu dło9ń włożona pod głowę. Prostujemy w kolanie nogę wolną palce stopy naciągamy na siebie i unosimy nogę prostą w kolanie bokiem do góry, następnie opuszczamy rozluźniamy mięśnie o powtarzamy ćwiczenie. Po wykonaniu serii zmieniamy stronę i powtarzamy ćwiczenie Wykonujemy 10 powtórzeń na każdą stronę.

Leżenie tyłem. Ręce układamy skrzyżowane na klatce piersiowej nogi zgięte w kolanach oparte o podłoże, wykonujemy spięcia do brzuszków unosząc głowę i górną część klatki piersiowej nie odrywając od podłoża łopatek i następnie wracamy do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy, pamiętając że podczas unoszenia klatki piersiowej głowę unosimy jako pierwszą a podczas opadania klatki piersiowej głowę kładziemy na samym końcu.

Siad skrzyżny. Dziecko kładzie ręce skrzyżowane na klatce piersiowej dłońmi chwyta się za barki i próbuje nie zmienić tej pozycji. Rodzic natomiast stara się dziecko wytrącić z równowagi przykładając siłę w okolice barków, łokci, głowy itd. Ćwiczenie wykonujemy w czasie ok 1.5 minuty robimy przerwę i powtarzamy ćwiczenie.

Na zakończenie ćwiczeń pamiętajmy aby dziecko wykonało kilka ćwiczeń oddechowych, pamiętając o zasadzie wdech nosem wydech ustami.

Pamiętamy aby ćwiczenia zawsze zaczynać od rozgrzewki zamieszczonej przed poprzednimi ćwiczeniami. Mile widziana autorska rozgrzewka rodziców.

Ćwiczenia dla dzieci 3-4 lata

Zacznijmy ten zestaw ćwiczeń od ćwiczeń na dużej piłce do pilates lub piłce rehabilitacyjnej z wypustkami. Dziecko kładzie się na brzuchu (rodzic asekuruje dziecko) rączki wyciągamy daleko przed siebie proste w łokciach, nogi proste w kolanach i rodzic buja dziecko na piłce zmieniając kierunek bujania, przód tył, na boki, po skosie. Robimy odpoczynek czyli dziecko rozluźnia mięśnie i „przykleja” się do piłki. Po chwili przerwy powtarzamy ćwiczenie.
To ćwiczenie powtarzamy około 5 razy.

Kontynuując ćwiczenia w tej pozycji chwytamy dziecko na nóżki w okolicy bioder lub kolan po to aby asekurować dziecko, przed piłką w odległości około 50 cm układamy misia lub maskotkę i polecamy dziecku chwycenie tej maskotki oburącz i uniesienie jej wysoko razem
z tułowiem, to ćwiczenie też powtarzamy.

Sadzamy dziecko na piłce tak aby nogi dziecka były złączone w kolanach i kostkach, palce
u stup delikatnie uniesione ku górze, postawa skorygowana plecy wyprostowane, łopatki ściągnięte, ramiona opuszczone. Rodzic trzyma dziecko w okolicy bioder asekurując w ten sposób dziecko delikatnie wytrącamy dziecko z równowagi poruszając w różnych kierunkach i pilnując aby dziecko zachowywało skorygowaną postawę w trakcie wykonywania ćwiczenia.

Kładziemy dziecko na piłce na plecach dziecko swobodnie kładzie się na piłce rodzic powoli porusza piłką w różnych kierunkach asekurując dziecko trzymając swoje ręce w okolicy bioder dziecka.

Dziecko leży na plecach na piłce rodzic podaje dziecku ręce chwyta dziecko za dłonie piłkę stabilizujemy własnymi stopami i kolanami a następnie pomagamy dziecku z leżenia unieść się do pozycji siedzącej na piłce. Ćwiczenie powtarzamy 5razy.

Podawanie piłki – Dzieci siedzą w rozkroku na stołeczku lub na krzesełku,  tyłem do siebie. Podają oburącz  górą pikę do osoby siedzącej za nim, a następnie osoba siedząca za dzieckiem podaje piłkę oburącz do niego górą lub bokiem, prawym lub lewym.

W pozycji wyjściowej z poprzedniego ćwiczenia podajemy piłkę naprzemiennie jedną ręką prawą lub lewą do osoby siedzącej tyłem do dziecka. Górą lub bokiem pilnujemy aby dziecko nie pomagało sobie drugą rączką.

Do następnej zabawy będą nam potrzebne mniejsze piłeczki lub małe maskotki w ilości ok. 15 sztuk i wiaderko. Wiaderko ustawiamy na środku dziecko staje w odległości ok. 2-3 metrów od wiaderka o dziecko próbuje umieścić piłki lub maskotki w wiaderku. Na początek rzuty wykonuje oburącz. Po umieszczeniu wszystkich przedmiotów w wiaderku wyjmujemy je i ordynujemy aby dziecko umieściło te przedmioty w wiaderku jednorącz najpierw ręką dominującą a następnie drugą ręką.

Kiedy z poprzedniego zadania została nam na dywanie lub podłodze wyznaczona linia (najlepiej użyć w tym celu taśmy malarskiej prosimy aby stanęło przed linią i obunóż przeskoczyło przez wyznaczoną linię do przodu następnie prosimy aby dziecko się obróciło
i wykonało to zadanie po raz kolejny. Wykonujemy to ćwiczenie ok 8 powtórzeń.

Kolejne ćwiczenie prosimy dziecko aby stanęło przy ścianie w odległości około 40 cm. nogi proste w kolanach, stopy ustawione na szerokość bioder, dłonie z rozsuniętymi palcami proste w łokciach opieramy o ścianę i polecamy dziecku aby spróbowało „przesunąć ścianę”. Pilnujemy aby napięcie mięśni było równomierne i trwało ok 5 sekund. Ćwiczenie powtarzamy 6 razy.

Na zakończenie ćwiczeń polećmy dziecku aby położyło się na plecach lub usiadło w siadzie skrzyżnym i wykonało kilka głębokich wdechów nosem i wydechów ustami.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

Zestaw ćwiczeń od ćwiczeń na dużej piłce do pilates lub piłce rehabilitacyjnej z wypustkami. Dziecko kładzie się na brzuchu (rodzic asekuruje dziecko) rączki wyciągamy daleko przed siebie proste w łokciach, nogi proste w kolanach i rodzic buja dziecko na piłce zmieniając kierunek bujania, przód tył, na boki, po skosie. Robimy odpoczynek czyli dziecko rozluźnia mięśnie i „przykleja” się do piłki. Po chwili przerwy powtarzamy ćwiczenie.
To ćwiczenie powtarzamy około 10 razy.

Kontynuując ćwiczenia w tej pozycji chwytamy dziecko na nóżki w okolicy bioder lub kolan po to aby asekurować dziecko, przed piłką w odległości około 50 cm układamy misia lub maskotkę i polecamy dziecku chwycenie tej maskotki oburącz i uniesienie jej wysoko razem
z tułowiem, to ćwiczenie też powtarzamy.

Sadzamy dziecko na piłce tak aby nogi dziecka były złączone w kolanach i kostkach, palce
u stup delikatnie uniesione ku górze, postawa skorygowana plecy wyprostowane, łopatki ściągnięte, ramiona opuszczone. Rodzic trzyma dziecko w okolicy bioder asekurując w ten sposób dziecko delikatnie wytrącamy dziecko z równowagi poruszając w różnych kierunkach i pilnując aby dziecko zachowywało skorygowaną postawę w trakcie wykonywania ćwiczenia.

Kładziemy dziecko na piłce na plecach dziecko swobodnie kładzie się na piłce rodzic powoli porusza piłką w różnych kierunkach asekurując dziecko trzymając swoje ręce w okolicy bioder dziecka.

Dziecko leży na plecach na piłce rodzic podaje dziecku ręce chwyta dziecko za dłonie piłkę stabilizujemy własnymi stopami i kolanami a następnie pomagamy dziecku z leżenia unieść się do pozycji siedzącej na piłce. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy.

Podawanie piłki – Dzieci siedzą w rozkroku na stołeczku lub na krzesełku,  tyłem do siebie. Podają górą oburącz  pikę do osoby siedzącej za nim, a następnie osoba siedząca za dzieckiem podaje piłkę do niego oburącz górą lub bokiem, prawym lub lewym. Jeśli dziecko siedzi na krzesełku, które nie ma żadnych poprzeczek między nogami spokojnie możemy też piłkę podawać dołem czyli między nogami krzesełka.

Dziecko staje tyłem do osoby z którą ćwiczy wkładamy piłkę między nasze plecy tak aby piłka nie wypadła i wykonujemy skłony boczne pilnujemy aby piłka nie wypadła, następnie jedna z osób robi nie zbyt głęboki skłon do przodu a druga osoba wykonuje delikatny skłon do tyłu. Ćwiczenie powtarzamy wykonując zsynchronizowane ruchy ok 15 razy.

Dziecko staje w rozkroku piłkę trzyma oburącz nad głową i wykonuje skłony z piłką tak aby piłka trzymana w rękach dotknęła podłogi. Następnie wykonujemy wyprost.

Kolejne ćwiczenie pozycja wyjściowa jak wyżej tylko skłony wykonujemy na przemiennie do prawej i do lewej nogi, po każdym skłonie wykonujemy wyprost.

Kolejne ćwiczenie prosimy dziecko aby stanęło przy ścianie w odległości około 50-60 cm. nogi proste w kolanach, stopy ustawione na szerokość bioder, dłonie z rozsuniętymi palcami proste w łokciach opieramy o ścianę i polecamy dziecku aby spróbowało „przesunąć ścianę”. Pilnujemy aby napięcie mięśni było równomierne i trwało ok 5 sekund. Ćwiczenie powtarzamy 15 razy.

Polecamy dziecku aby położyło się na plecach, nogi ugięte w kolanach, stopy oparte o podłoże i dziecko napinając mięśnie pośladków unosi biodra do góry utrzymuje napięcie ok 3 sekund i opuszcza biodra. To ćwiczenie wykonujemy 10 razy, pamiętając aby całe stopy przylegały do podłoża i pilnujemy aby dziecko nie odrywało palców ani pięt, ani też nie podwijało palców w stronę podłogi.

Na zakończenie ćwiczeń pamiętajmy aby dziecko wykonało kilka ćwiczeń oddechowych.

Zanim zaczniemy wykonywać ćwiczenia z dzieckiem nie zapomnijmy o rozgrzaniu mięśni i stawów, a zwłaszcza stawów: skokowych, kolanowych, biodrowych, nadgarstkowych, łokciowych oraz barkowych. Nie zapominajmy też o odcinku szyjnym kręgosłupa.

Najlepiej ćwiczenia rozpocząć od spokojnego truchtu po pokoju ze zmianą kierunku poruszania się i spokojnym oddechem. W trakcie truchtu pamiętamy aby dziecko biegło na całych stopach a następnie na palcach. Wykonujemy spokojne krążenia i ruchy w stawach zaczynamy od stawów dystalnych (czyli daleko od środka ciała) i kierujemy się do tych położonych bliżej środka ciała czyli proksymalnych.

Ćwiczenia dla dzieci 3-4 lata

1.Naśladowanie ruchów i czynności mamy lub taty:
– podnoszenie rąk do góry,
– machanie ręką,
– dotknięcie brzucha,
– dotykanie ramion,
– wyciąganie ramion do przodu w bok,
– tupanie nogami,
– klaskanie w nogi,
– kładzenie rąk na biodrach,
– uderzanie dłonią w stół- umiejętność prostego naśladowania
– darcie gazety
– podawanie piłki
– wrzucanie klocka do pudełka
– dotykanie rzeczy: miękkich, twardych, dużych, małych,
– pokazywanie na zdjęciu najbliższych: mamy, taty, babci brata itd,

2. Naśladowanie ruchów z zakresu motoryki małej:
– otwieranie i zamykanie dłoni,
– prostowanie palca wskazującego i kciuka ( z zaciśniętej dłoni),
– dotykanie palcem wskazującym dłoni drugiej ręki,
– dotykanie palcem wskazującym kolejnych palców ręki,
– dotykanie palcem wskazującym części ciała: nos, oko ucho, kolano

3. Aby ruszyć większe grupy mięśniowe:

– potrzebujemy szarfę można też wykorzystać komin mamy, wchodzimy w szarfę i przekładamy ją od dołu do góry a następnie od góry do dołu,

– chwytamy szarfę oburącz i przekładamy nad głową do przodu i do tyłu pamiętając o tym aby ręce były trzymane proste w łokciach, a następnie ćwiczymy dolną partię mięśni i trzymając szarfę oburącz przechodzimy przez nią od przodu do tyłu i z powrotem,

4. Ćwiczymy równowagę:

– Skoki przez drabinkę – Wykonaj drabinkę, np. z gazety. Wystarczy pociąć ją na 5-centymetrowe paski, które ułożycie na ziemi na wzór drabinki. Zadanie dziecka polega na sprawnym przeskakiwaniu kolejnych szczebelków,

– Skoki przez linkę – To ćwiczenie bardzo pomaga w ćwiczeniu równowagi. Do tej zabawy potrzebna jest linka, którą musisz zamocować – dla dzieci trzyletnich – na wysokości 25–30 cm.

5. Ćwiczenia oddechowe:

– dziecko kładzie się na plecach nogi ugięte w kolanach oparte na stopach i huśtamy ulubioną zabawkę – na brzuch leżącego dziecka kładziemy zabawkę; w czasie wdechu zabawka unosi się do góry, przy wydechu opada, powtarzamy ćwiczenie kilkukrotnie.

Ćwiczenia dla dzieci 5-6 lata

1. Ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej:
   – reagowanie sygnałem na określoną głoskę
   – wymyślanie wyrazów zaczynającą się określoną głoską,
   – podawanie liczby głosek w wyrazie ( analiza)
   – śpiewanie piosenek sylabami,
   – tworzenie wyrazów do podanej sylaby.
2. Ćwiczenia dużych grup mięśniowych:

– dziecko leży przodem (na brzuchu), na sygnał rodzica wykonują ruchy jak podczas pływania żabką. Na kolejny sygnał przekręca  się na plecy. Naśladuje jazdę na rowerze: układając ręce jakby trzymał kierownicę, nogi ugina w kolanach i imituje pedałowanie.

– dziecko leży na brzuchu pod brzuch podkładamy zwinięty cienki kocyk lub ręcznik i unosimy naprzemienne do góry rękę prawą i lewą prostą w łokciu,

– dziecko ustawia się w klęku podpartym (klęka na kolanach i jednocześnie podpiera się na kończynach górnych, proste łokcie, dłoń ułożona płasko na podłożu palce rozstawione szeroko) i w tej pozycji unosimy bokiem nogę zgiętą w kolanie, ćwiczenie wykonujemy na przemiennie prawą i lewą nogę.(głowa podniesiona patrzy daleko przed siebie)

3. Ćwiczenia równoważne:

– na dywanie lub na podłodze naklejamy taśmę malarską na długości ok 4 metrów i dziecko ma pokonać ten dystans noga za nogą 9stawiana stopa dotyka palców nogi poprzedzającej) do przodu i do tyłu,

– wykonujemy kładkę z prostokątnych butelek z wodą mineralną, sklejamy je taśmą po dwie i układamy jedna za drugą (część dzieci może potrzebować dodatkowego sklejenia butelek wzdłuż) i dziecko pokonuje kładkę do przodu jeśli jest to możliwe próbuje również pokonać kładkę do tyłu (asekurujemy dziecko podczas tego zadania)

4. Ćwiczenia oddechowe:

– Zabawa z balonem, nadmuchany balon dmuchamy po stole dziecko do rodzica rodzic do dziecka,

 – dziecko kładzie się na plecach nogi ugięte w kolanach oparte na stopach oczy zamknięte i oddychamy wciągając powietrze nosem i wydychając ustami podczas wydechu mówimy „S”